ودرفـــرجام !
انجنیـر خلیـل الله روًوفـی انجنیـر خلیـل الله روًوفـی

در امتداد چه شـبهائیکه!

هـربامداد مشعلهً صبحگاه کاذب را

درجلـوهً سراب افـقهــای لاله گـون

بی هیچ یک سـپیـــدهً جاری آفتـاب

دیدیم و تجـربه کردیم،

                        وهیـچ نگفـتیم.

در امتداد چه شـبهائیکه!

ازخاسـتگاه بی پناهیء خورشیـــد

تا انجمــاد قامـت آبیء کهـکشـــان

تا انفجـار پیکــر خشـکیـدهً زمیـن

غـمنامهً سـیاهیء شـب را

بردوش کشـیـد یم

                       وهیـچ نگفتیـم.

امـا، با هـزار درد!

که با این زوال مـدهــش تاریخ

                           هنـوزهـم،

تا انتهای فاجعه درخود فـروشـدیم

وز آزمـــون اینهمـه تحقیـر نا بکار

درسـی فــرا نگـرفتیـم

دسـتی بهـم نفشـــردیم

فـریاد خشـم ملت خود را

تا درگهً عدالت انسانی وتا درگهً خدا  

بلنـد نکـردیم.

واینک،  درچار راه معبــــر تاریخ

در مقطع تزلــزل وتردید

اییسـتاده ایم،

آماج رستخیـز حوادث را

بی هیـچ پاسخی،

نـظاره میـکنیـم.

 

مـــردان راه،  درگـذرگـهً تاریخ

هـرچنــد دربهـای خون شـهادت

اسـطورهً بلنـد قامـت آزادی  را،

ازخود به یادگار سـپردند

اما چـه روزگار غـریبی !

که ازمتن لحظه های سخت، پریشـان

آمیـــزه درنقاهـت حــراج سرنوشـت

امــــروز انفعـال، حادثه خیــز اسـت

امروز بامداد فصل دروغـین دیگری

آبسـتن جنـایت شـبهای دیگــر اسـت.

 

و درفــرجام، چه باید کـــرد؟

ای رهـرو، بلنـد قامت تاریخ!

ای عـاشـقـان صادق میهـــن!

در راستای یک تولـد دیگـــر

بایــد سکـــــوت را شـکسـت.

کابوس جـلوه های کاذبانهً شـب را،

درشـامگـاه فاجعـــــــــه باید،

یکباره فاش کـرد

با دسـتهای سـبز، سـبز محبت

سـلطان عشـق را،

کرسی نشـین درگهً انسـانیت نمـود.

 

 

                                        مــی  ـ  2009


May 12th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان